အိုုေဟာင္းခ်ိန္

ရာဇ၀င္တစ္ခုု
ေက်ာက္သားထက္မွာအက္ျပိဳသြားခ်ိန္

အနာတရျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရင္ခုုန္သံေတြ
ေတာေျခာက္ခံလိုုက္ရခ်ိန္

နရီရဲ့လက္တံေတြကေတာ့
ေျခြးစက္လက္နဲ႕ တေရြ႕ေရြ႕သြားေနစဲ..

ပန္းပြင့္ဖိုု႕ေစာင့္စားခဲ့ခ်ိန္
င့ါ မွာအျပစ္မရွိ
ငါ့ မွာဒဏ္ရာမရွိ
ငါ့ မွာအတၱမရွိ
ငါ့ မွာအလြမ္းမရွိ..

ေန၀င္သြားခဲ့ျပီ..
ညေနရီရဲ့ မ်က္စတပစ္မွာပဲ
မိုုးတိမ္ေတြအားလံုုး အေငြ႕ပ်ံခဲ့
ကႏၱာရအျဖစ္ သြပ္သြင္းျမႈပ္ႏွံခဲ့ရတ့ဲ
ငါ့ရင္ခြင္
အခုုေတာ့ ေျခာက္ကပ္ကပ္နဲ႕
အိမ္ျပန္ခဲ့ျပီ..

မိုုးၾကယ္


ဒီကဗ်ာေလးနွင့္ ၂၀၀၉ခုုႏွစ္ကိုု ထားခဲ့လိုု႕ ၂၀၁၀ခုုႏွစ္အား ၾကိဳဆိုုပါသည္။ မဂၤလာပါ.

ေလထဲကလူ

မငိုေတာ့ပါ
ငါ မငိုေတာ့ပါ

ေကာင္းကင္ကို ဆြဲခါရမ္းအျပီးမွာ

၀ရုန္း သုန္းကား ထြက္ေျပးသြားတဲ့
တိမ္ဆိုင္ေတြကို မႏႈတ္ဆက္ပါ..

ေျမျပင္က အလ်င္းသင့္သလို လက္ခံမဲ့
ၾကယ္စင္ေတြကို ေငးၾကည့္မေနေတာ့ပါ..

ငါဟာ ေလထဲမွာပါ
ေလထဲမွာ လြင့္ေနတဲ့လူပါ

အျမတ္ႏိုးဆံုး ရင္ခုန္ခဲ့ရတဲ့
ပန္းေလး တစ္ပြင့္အတြက္

အၾကည္ႏူးဆံုး ေတာက္ပခဲ့ရတဲ့
မ်က္နက္၀န္းေလး တစ္စံုအတြက္

အတက္ၾကြဆံုး ေပ်ာ္၀င္ခဲ့ရတဲ့
ဖ၀ါးႏုႏုေလး ေတြအတြက္

ငါဟာ ေလထဲမွာ လြင့္ေနခဲ့တာပါ…

အေတာင့္တရဆံုး ႏွင္းဆီေလးေရ
ေကာင္းကင္ထဲအထိတိုး၀င္ျပီး
မင္းရန႕ံ ကိုနမ္းရႈိက္ဖို႕ အတြက္

မင္း အျပဳံးခ်ိဳျမ ေလးမ်ား ကမ္းလင့္လွည့္ပါ..

အဲဒီ အျပံဳး ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို တြဲခိုလို႕
ငါ..
ငါ.. မင္းရဲ့ အနား ခစားခ်င္လွည့္ပါ့…

ငါဟာ ေလထဲမွာလြင့္ေနတဲ့
ေလထဲက လူပါ။


မိုးၾကယ္

ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲက...

စုုန္းအိုု တစ္ေကာင္ရဲ႕
ရယ္သံ ခပ္စိုုးစိုုး
လင္းႏိုု႕ ေအာ္သံေတြဟာ
လေရာင္စမ္းျပီး
ငါ့အခန္း နံရံေတြကိုု ကုုတ္ျခစ္…

ေကာင္းကင္ရဲ႕ ဒႆနမွာ
ညဆိုုတာလည္း ေမွာင္မည္း
ေန႕ဆိုုတာလည္း ေမွာင္မည္း
တစ္ေရာင္ထဲပဲ…
ရင္ကြဲေနတဲ့ ၀ံပုုေလြဟာလည္း
တစ္ေကာင္တည္းပဲ..
ဒါေပမဲ့
လေရာင္ကိုု ျမတ္ႏိုုးတာျခင္းေတာ့
တူၾကတယ္။

ပင္လယ္ရဲ႕ တစ္စိမ္းတစ္ရံဆန္မႈေတြဟာ
ျမစ္ေတြရဲ႕ ေပ်ာ္၀င္ျခင္းကိုု
အရည္ေဖ်ာ္ပစ္ၾကတယ္..
ဇင္ေယာ္ေတြကေတာ့ ပ်ံဆဲ ေပ်ာ္ဆဲ..
ေက်ာက္ေဆာင္ေတြကေတာ့ တည္ဆဲ..
ႏွလံုုးသားတစ္ခုု အတြက္ မ်က္ရည္ေတြကေကာ
အခ်စ္ရဲ႕ျပယုုဂ္လား.. အမုုန္းရဲ႕ ေတးသြားလား
ေလာကဟာ မာယာေတာ့ အမ်ားသားရယ္။

ဂီတစီးေၾကာင္းဟာ ျငိမ့္ေညာင္းခဲ့တယ္..
ေအာ္သံခပ္ျပင္းျပင္းေတြဟာ
အာဟာရျပည့္ ေပါ့
ျပီးေတာ့
ျမဴးၾကြ..
၀ိဥာဥ္ေတြ ကခုုန္ျခင္းမွာပဲ
ညဟာလည္းတစ္ျဖည္းျဖည္း
အေရာင္လြင့္..

စုုတ္ခ်က္ရာ ဗရဗြနဲ့ ကင္းဘတ္(စ)
သူ႕ရဲ႕ ခံယူခ်က္မွာ ပန္းခ်ီဟာ ဂီတ
ဖန္တီးျခင္းေတြရဲ႕ ဘာသာေဗဒ
အႏုုပညာဟာ ေသြးေတြေရာေမႊေႏွာက္
ခႏၶာကိုုယ္မွာ အဲဒါဟာလည္း
မရွိမျဖစ္ အာဟာရ
အရူးအမူး ခုုန္မင္ခဲ့ရတယ္။

မိုုးၾကယ္

The Last Flower

Sleeping Lady

ေကာ္ဖီခြက္ထဲကမနက္ခင္း