ေကာ္ဖီခါးတစ္ခြက္ရဲ႕ေကာက္ေၾကာင္း

 

က်ဲပက္ခဲ့ တဲ့ျမဴေတြေၾကာင့္ပဲ

ငါတိုု႔တိမ္ေတြမည္းနက္ခဲ့ရ..

ေလေျပအသုုတ္မွာ

ရနံ႔တိုု႔ျပိဳက်ခဲ့ခ်ိန္

ေကာင္းကင္မွာ

ခါးသက္သက္ပန္းေတြပြင့္ခဲ့။

 

ဒီလိုုနဲ႕

ရုုန္းၾကြပြင့္လန္းလာမဲ့

ေနျခည္အတြက္

လွ်ပ္ပန္းေတြေပါက္ခတ္လိုု႕

တိမ္ေတြခြဲအက္ေပးခဲ့တယ္။

 

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ၀မ္းနည္းျခင္းေတြအတြက္

ျမိန္ရွက္ခဲ့ရတဲ့  ဘ၀ေတြမွာ

ဆုုေတာင္းျခင္းေတြကဘက္မမွ်ခဲ့ဘူး..

 

ဒါေပမဲ့..

တစ္ခိ်န္က 

ငါတိုု႕အတူတူ ခါးသက္ခဲ့ဘူးတယ္။

 

မိုုးၾကယ္