မင္းသိလား…
ငါတို႔ရဲ ႔ ႏွလံုးသားေတြကို…
ေထာပတ္သုတ္ၿပီး..
ေပါက္စီလုပ္စားခံေနရတာ…..
ငါေရးတဲ့ကဗ်ာ…
မၾကားခ်င္လဲ…
သက္သက္သာသာ…
လွဲသာေနလိုက္ေတာ့…..
အထာမက်မွန္းသိတယ္….
လူတိုင္းအေကာင္းၾကိဳက္မွန္းလဲသိတယ္…..
ကိုယ့္တာ၀န္ကိုေမ့….
ေရွ ႔ေရးကိုလဲ…ေတြးမွန္းသိပါတယ္….
ယုံၾကည္မႈေတြ
ေနၿခည္နဲ ႔အတူ…
ပူေလာင္စၿပဳေနၿပီ…..
တခုခုေတာ့ မွားေနၿပီ…..
ေနရာမ်ား…အထားမွားသလား….
သနားကမားနဲ႔…
သူတို႔ ခမ်ာ…
ေၿပာင္းေၿပာင္းၿပီးစားေနၾကရတာ…..
အမည္ခံ မုဆိုး…
ႃမွားေပ်ာက္မွာေၾကာက္လို႔တဲ့ေလ….
တေတာလံုးလဲ….
တတို႔ တတို႔ နဲ႔….
ေက်ာက္တိုင္ၾကီးေတာင္…
ယိုင္နဲ႔ နဲ႔ ပဲ က်န္ေတာ့တယ္….
ကိုေန(၁၉ ဇူလိုင္ ၂၀၀၈)
ရောင်နီတွေနဲ့ ဒို့အတူ
-
အဲဒီညခင်းလေးမှာ မန်းလေးကို သတိရ.. မြို့မငြိမ်းကို သတိရ.. တချိန်တည်းမှာ
နာမကျန်းရရှာတဲ့ ဘဝဘဝ တွေကို သတိရ... အဲဒါ လင်းလင်းနဲ့ ချစ်သုဝေတို့ရဲ့
ရောင်နီ ...
2 months ago
No comments:
Post a Comment