ဟိုတခါကေပါ့…
ညိဳၿပာညက္ေလးနဲ႔ေလ…
ေငြေရာင္ခင္းတဲ့…ညေလသင္းသင္းမွာ….
အရွင္းမေပ်ာက္ေသးတဲ့ ဒဏ္ရာ…
ခုေတာ့
ငရဲ ၿပာေတြ တေလွၾကီးနဲ႔…
၀ိုင္းမႏွဲ ႔ ၾကပါနဲ႔….
ငဲ့ၾကည့္ပါဦး…..
ထူးမၿခားနား…ၿပဇာတ္အိုတပုဒ္ကို….
ထိုညက….
ငိုေနတဲ့..စုန္းအိုတေကာင္
စိုရႊဲ ေနတဲ့ နံရံေပၚ က အမုန္းကိုခုိးၿပီး…
လမင္းကို ခုတ္ထစ္သြားတယ္ေလ…..
ကိုေန(၂၄.၀၇.၂၀၀၈)
ဤပံုကိုနွိပ္၍ သရဲနီတို႕ေပ်ာ္စံရာသို႕ လည္ပတ္နိုင္သည္
1 month ago
1 comment:
လသာတဲ႔ ညတစ္ညမွာ
ဒဏ္ရာေဟာင္းေတြ အသစ္ျပန္ေပၚလာတယ္ထင္တယ္
ညမွာ သာေနတဲ႔ လရဲ႔ အျပစ္လား
ခံစားတတ္လြန္းတဲ႔ ႏွလံုးသားရဲ႔အျပစ္လား
အတိတ္ဆိုတာ တမ္းတလြန္းတဲ႔ စိတ္ခံစားမႈရဲ႔ အျပစ္လား
Post a Comment