Friday, October 10, 2008

မ်ဥ္းေကြး






အသြင္အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းတတ္တဲ့
၀ံပုုေလြတစ္ေကာင္…

သန္းေခါင္ယံကိုုအားျပဳ
ေတာက္စားတတ္တဲ့ၾကယ္တံခြန္…

ေက်ာက္ဂူထဲက
တေျမ့ေျမ့ရႈိက္ေနတဲ့ သက္ျပင္းခ်သံ…

ပိုုးစုုန္းၾကဴးကိုုပဲ ဖက္တြယ္ေနရတဲ့
ခပ္မိုုက္မိုုက္ည…

အလ်ားလိုုက္အက္ေၾကာင္းထပ္ေနတဲ့
ရင္ဘတ္…

ဘာဆိုုဘာမွမရွိေတာ့တဲ့
အျဖဴေရာင္စာရြက္…

မ်က္ႏွာျပင္မညီညာေတာ့တဲ့
မွန္ကူကြက္…

…….

အဲဒီလိုုပဲ
မ်ဥ္းေကြးတစ္ေၾကာင္းရဲ႕
ရာဇ၀င္ဟာ
နရီေတြ တိုုက္စားရင္း
ေၾကြလြင့္ခဲ့ရတာလည္း
အၾကိမ္ၾကိမ္…

မိုုးၾကယ္

2 comments:

မသက္ဇင္ said...

ပိုုးစုုန္းၾကဴးကိုုပဲ ဖက္တြယ္ေနရတဲ့
ခပ္မိုုက္မိုုက္ည…

အလ်ားလိုုက္အက္ေၾကာင္းထပ္ေနတဲ့
ရင္ဘတ္…

ကဗ်ာေကာင္းေတြဖတ္ရင္း အေတြးေတြေပးပါတယ္----ကဗ်ာဆရာရယ္---
ဆက္ေရးပါ---

Chaos said...

အေတြးေကာင္းတယ္
မ်ဥ္ေကြး မွာလဲမ်ဥ္းေကြးရာဇ၀င္ရွိသလို
မ်ဥ္းေျဖာင္႔ တစ္ေၾကာင္းမွာလဲ ေၾကြလြင္႔ေနတဲ႔ ရာဇ၀င္တစ္ခုထက္မကလဲ ရွိေနႏိုင္တာပဲေနာ္