တစ္ေနရာက အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ
သူလဲေလ်ာင္းေနတယ္….
ၾကယ္ေတြၿငိမ္းေနတဲ့ ညကေတာ့
ခါတိုင္းလို ႏိုးၾကားၿမဲ…
ဒါေပမယ့္…သူကေတာ့ ခရီးဆက္လ်က္….
လူငယ္ေလးတေယာက္…
ရူးသြပ္စြာ ေကာင္းကင္ကို ေငးေမာေနတယ္…
သူရြာေစခ်င္တဲ့ မိုးမ်ား…သည္းလိမ့္မလား…
ခါးသက္သက္နဲ႔ ပဲ စိတ္ကူးေနတယ္….
ဒါေပမယ့္…သူကေတာ့ ခရီးဆက္လ်က္
မနက္ေရာက္ရင္ ႏိုးထရမယ့္ ေန႔ တေန႔ က…
အိပ္စက္ေနတယ္…
အရိပ္ေလးမ်ားရလိမ့္မလား…
ဟားတိုက္မွဳ ေတြ အေၾကာင္းကို ေတြးေတာေနတယ္….
ဒါေပမယ့္…သူကေတာ့ ခရီးဆက္လ်က္
ထဲထဲ၀င္၀င္သိမွ…ဖတ္ခြင့္ရမယ့္ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္…
အႏွဳတ္နဲ႔ အေပါင္း…သူ ႔ေခါင္းထဲ ေရာက္ေရာက္လာလို႔
ေတြးေနတယ္….
ဘယ္အရာကမ်ား….ကမာၻၾကီးကို ေမာင္းႏွင္ေနပါလိမ့္…..
ဒါေပမယ့္….သူကေတာ့ ခရီးဆက္လ်က္ပါပဲ…….
ကိုေန(၁၇.၁၀.၂၀၀၈)
ဤပံုကိုနွိပ္၍ သရဲနီတို႕ေပ်ာ္စံရာသို႕ လည္ပတ္နိုင္သည္
2 comments:
အေတြးေတြ တစ္ကယ္ ေ၀ေစတဲ့ ကဗ်ာေကာင္းေလးပါ
ေလးစားပါတယ္
ကိုေနေရ--
ခရီးဆက္လ်က္ပဲလား--
အေတြးေကာင္းအေရးေကာင္းပါတယ္---
လွပတဲ႔ ကဗ်ာတပိုဒ္ပါ---
ခင္မင္လ်က္
Post a Comment