Wednesday, December 31, 2008

ကိုုယ္တိုုင္ေရးပံုုတူ


ကိုုယ္တိုုင္ေရးပံုုတူ


ခ်ိဳဆိမ့္ဆိုုတဲ့ လဖက္ရည္တစ္ခြက္နဲ႕

အံဆံုုးလည္းေပါက္ခဲ့ျပီ။


ဂ်ပန္ဖိနပ္

ကတၱီပါဖိနပ္

ျပီးေတာ့ ကန္းဗတ္(စ)

လဗိုုက္(စ) မဟုုတ္ရင္

ခါးေပၚမတင္တဲ့ေကာင္။


အေမေျပာတဲ့

ေဂ်းမ်ား ျပီးေတာ့

အရိုုးခါးတဲ့ေကာင္ေပါ့။


ေဆးရြက္ၾကီးနဲ႔ဖင္ဆီခံကိုု

အခုုထက္ထိခြဲျခားမသိေသးတဲ့ေကာင္

၀ီလီယံ၀ါးလက္(စ) ကိုုဂုုဏ္ျပဳတိုုင္း

၀ီစကီထထေသာက္တတ္တဲ့ေကာင္ေပါ့။


ေရာ႔ဂီတကိုုခုုန္မင္

ဂ်င္္မီေမာ္ရစ္ဆင္ လိုုလည္း

ရုုပ္ေခ်ာခ်င္ေသး

ကိုုေလးျဖဴလိုုလည္း အသံေကာင္းခ်င္ေသး။


ဗန္ဂိုုးရဲ႕ေနၾကာပန္း

ပီကာဆိုုရဲ႕ 4 ဒိုုင္ေမးရွင္း

တူလုုစ္ေလာ့ထရတ္ေျပာတဲ့မိန္းမေတြအေၾကာင္း

ကတ္(ဖ)ကာရဲ႕ စာတိုုေပစမ်ား

မိုုက္ကယ္အိန္ဂ်လိုုရဲ႕ ေဒးဗစ္ရုုပ္

ရိုုဒင္ ရဲ႕အေတြးအေခၚရွင္

ျပီးေတာ့

ခ်ာလီလပ္ကီးလူစီယာႏိုုကိုုလည္း

အားက်ခဲ့တဲ့ေကာင္ေပါ့။


ၾကယ္ေတြေၾကြရင္ၾကည္ႏူးတယ္

စံပယ္ေတြကိုုခ်စ္တယ္

တစ္ခါတစ္ေလလည္း ေလာကၾကီးကိုု

ေအာ္ဆဲေနတတ္တဲ့ေကာင္ေပါ့။


မန္ခ်က္စတာယူႏိုုက္တက္မွာေဘာလံုုးကန္ခ်င္တယ္

အိုုလံပစ္မီးရွဴးတိုုင္ကိုုလည္းကိုုင္လိုု႕ေျပးခ်င္တယ္

ျပီးေတာ့ကာ

မိုုက္တိုုင္ဆန္နဲ႕လည္း တစ္ပြဲတစ္လမ္းအကဲစမ္းလိုုက္ခ်င္ေသးရဲ႕။


သူကအတည္ခ်စ္ျပီး

သုူ႕ကိုုအတည္မုုန္းသြားတဲ့

အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးေတြကိုု သတိရရင္လည္း

မိုုးလင္း မိုုးခ်ဳပ္ ရယ္ေနတတ္တဲ့ေကာင္ေပါ့။


ကဗ်ာကိုု၀တ္ဆင္

ကဗ်ာကိုုစားေသာက္

ကဗ်ာနဲ႕ အိမ္ေဆာက္ခ်င္တဲ့ေကာင္။


သူ႕မွာ ကဗ်ာဆရာအေပါင္းအသင္းကလည္းေပါေသး

ပန္းခ်ီဆရာအေပါင္းအသင္းကလည္းေပါေသး

သူတိုု႕မ်ား မိုုးၾကယ္ေရ ေဂၚရေအာင္ဆိုု

ေဆာ္ျပီးသားဆိုုတဲ့ေကာင္ေပါ့။


စၾကာ၀ဠာ နိယာမကိုု အသားကုုန္မုုန္း

ဆြဲအားေတြကိုု ဆန္႕က်င္

ၾကယ္တံခြန္လိုု ေျပးခ်င္တဲ့ေကာင္ေပါ့။


ေနပူမေရွာင္

မိုုးရြာမေရွာင္

အျမဲတမ္း ျပံဳးေနတဲ့ေကာင္ရယ္ေလ။


ဘ၀ဆိုုတဲ့ရထားေပၚမွာ

ခရီးသည္အျဖစ္နဲ႕

ျငိမ္ျငိမ္ေလးလိုုက္သြားခ်င္တဲ့ေကာင္ပါ။


အဲဒီမိုုးၾကယ္ဆိုုတဲ့ေကာင္ေလ

ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေပါင္မုုန္႔တစ္လံုုးနဲ႕

တံခါးေတြဖြင့္ဖြင့္ျပီးသြားေနခဲ့တာ

သူ႕ရဲ႕ အိပ္မက္ဆိုုတဲ့ အနာၾကီးက

ျပည္မွဲ႕ေနခဲ့ျပီ။


မိုုးၾကယ္

4 comments:

Welcome said...

တစ္ေခါက္၊ ႏွစ္ေခါက္၊ သံုးေခါက္
ဖတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ဖတ္သြားတယ္
လုိအင္ေတြ ျပည့္ပါေစ
ဆႏၵေတြ ၿဖိဳးေမာက္ပါေစ
ဘ၀ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစ

http://winzaw-mdy.blogspot.com

ေခါင္ေခါင္ said...

အရမး္ အရမ္းး ေကာင္းတဲ့ ကိုယ္တုိင္ေရး ပုံတူပါပဲ..
အေရာင္စုံပဲ... ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္သြားပါတယ္. ကိုမုိးၾကယ္..

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ေကာင္းလွခ်ည္လားဆရာ မိုးၾကယ္ရ ....
ၾကိဳက္သဗ်ာ....

Anonymous said...

((((((((ဟာ)))))))))
သိပ္ေကာင္းတဲ့ကဗ်ာပဲ ... ဘရာဗို၊ ဘရာဗို
ဒီကဗ်ာရဲ႕ ျပင္းခ်က္က အ႐ိႈက္တည့္တည့္ကို ႏိႈက္၀င္ထိုးလိုက္သလိုပဲ ... ၾကက္သီးအျဖန္းျဖန္ထတယ္ ... ရသေတြ မြစာၾကဲလို႕ ဟိုေျပးဒီေျပး ေကာက္ခဲ့ရတယ္ .... ေလးစားသထက္ ေလးစားသြားမိရဲ႕ ကိုမိုးၾကယ္ေရ ... ေတာ္ပါေပတယ္ဗ်ာ ...

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္