အတိတ္ကိုလွမ္းၾကည့္လို႔
မၿမင္ႏိုင္ေအာင္
ၿမဴေတြဆိုင္းေနတယ္။
ေဆာင္း၀တ္ရံုၿခံဳလႊမ္းထားတဲ့
ပစၥဳပန္က
ငါ့ေဘးမွာအိပ္ေမာက်ေနဆဲ။
ႏွင္းဖံုးေနတဲ့
ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္လို
ေ၀၀ါးၿဖဴေလ်ာ္ေနတဲ့
အနာဂါတ္…..
ဟိုး….ေရွ႔မွာ
ငါ့ကိုေစာင့္လို႔ေနတယ္။
အဲ့ဒီဘက္ကမာၻမွာ
ေဆာင္းႏွင္းပြင့္ခ်ိန္
၀သန္ေဆြသလို
ငါ့ႏွလံုးသားခ်မ္းခိုက္တုန္လို႔
ခိုနားစရာရင္ခြင္တစ္ခုေတာ့
တမ္းတမိတယ္။
မိုးၾကယ္
ကိုယ်ကျင့်တဲ့တရား ကိုယ့်တရား
-
ငယ်ကတည်းက အယူအဆတွေ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချက်တွေနဲ့ပတ်သက်ရင် အလွယ်တကူ လက်မခံဘဲ
သေချာ စဉ်းစားပြီး ကိုယ်တကယ်ယုံနိုင်မှပဲ လက်ခံတတ်တဲ့ ဉာဉ်ရှိသူမို့ ..
ဘာ...
3 days ago
No comments:
Post a Comment