စြတ္စိုထိုင္းမႈိင္းလြန္းတဲ့
ကမၻာေျမကငါ့ကို
သူ႕ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းဖို႕
ႀကိဳးစားေနတယ္။
ေျခာက္ေသြ႕အက္ကြဲေနတဲ့
ရယ္သံေတြနဲ႕အတူ
ခပ္ျပင္းျပင္းေလနီၾကမ္းတဖက္
မုန္တိုငးတဖက္နဲ႕ ေကာင္းကင္က
စြန္ရဲတစ္ေကာင္လို ငါ့ကို
ထိုးသုတ္ဖို႕အားျပဳေနၿပီ။
ဒီိလိုနဲ႕ပဲ
ေၾကးနီေရာင္အေမွာင္ထုက
တေစၦတစ္ေကာင္လို
ငါ့ကိုတစ္စတစ္စ ၀ါးၿမိဳေနေလရဲ႕..
ရာသီခြင္ေတြရပ္တံ့
သန္းေခါင္ေက်ာ္ေတာင္မိုးမေသာက္ႏိုင္တဲ့
ရင္ခုန္သံကင္းမဲ့ဇုန္ထဲမွာပဲ
ငါ......ေသဆံုးပစ္လိုက္ေတာ့မယ္။။
မိုးၾကယ္
ရောင်နီတွေနဲ့ ဒို့အတူ
-
အဲဒီညခင်းလေးမှာ မန်းလေးကို သတိရ.. မြို့မငြိမ်းကို သတိရ.. တချိန်တည်းမှာ
နာမကျန်းရရှာတဲ့ ဘဝဘဝ တွေကို သတိရ... အဲဒါ လင်းလင်းနဲ့ ချစ်သုဝေတို့ရဲ့
ရောင်နီ ...
3 months ago
No comments:
Post a Comment