အိပ္မက္အပိုင္းအစ
ေတြေပါ့….
ဟိုဒီပ်ံ႔က်ဲလ်က္
ညသည္လည္းတစစီက်ိဳးပဲ့….
ငိုေနစဲ..
ငါ့ရဲ႔ မိုးတိမ္ေတြေတာင္…
ရွဳိက္သံေပ်ာက္လို႔….
ေကာင္းကင္ၾကီးလည္း မ်က္ရည္မဲ့…
အေရွ႔ ေဘာင္မွွာ…
ေရာင္နီသန္းခ်ိန္ထိေတာ့…
ငါ့..၀င္ထြက္သက္တို႔ ..
တာရွည္ခံႏိုင္ရဲ႔…..
ကိုေန (၂၁.၁၀.၂၀၀၇ မနက္ ၃း၂၀)
ရောင်နီတွေနဲ့ ဒို့အတူ
-
အဲဒီညခင်းလေးမှာ မန်းလေးကို သတိရ.. မြို့မငြိမ်းကို သတိရ.. တချိန်တည်းမှာ
နာမကျန်းရရှာတဲ့ ဘဝဘဝ တွေကို သတိရ... အဲဒါ လင်းလင်းနဲ့ ချစ်သုဝေတို့ရဲ့
ရောင်နီ ...
3 months ago
No comments:
Post a Comment