ညကညလို
မေမွာင္ပဲနဲ႔…
ေန႔လိုလင္းေနေတာ့…
လမင္းေတာင္
ခ်ံဳးပြဲခ်ေနေလရဲ႔…..
ခ်ံဳးခ်ံဳးက်
အခ်ိန္ေတြနဲ႔…
တိမ္ေတြဆီမွာ
ငါပုန္းခိုရင္း….
အိပ္မက္ေတြဆီမွာလဲ…
ငါငိုေၾကြးဖူးရဲ႔…..
အခ်ိန္ေတြ
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔…ေၾကြက်
ေလညင္းရဲ႔..သယ္ေဆာင္ရာကို…လိုက္ပါရင္း….
ဒီအေမွာင္ထဲမွာပဲ…
ငါေလာင္ၿမိဳက္ခဲ့ရၿပီ….
နရီေတြလဲမမွန္ေတာ့ပါဘူး…..
အေဆာင္အေယာင္ေတြနဲ႔..အလွကို….
ေတာင္ေတာင္အီအီမစဥ္းစားပဲတပ္မက္လိုက္ခ်င္ရဲ႔….
ခပ္နဲ႔နဲ႔…ဟန္ေဆာင္ကိုယ္က်င့္တရား….
ေမွာက္မွားသြားတဲ့အခါ…..
ဟာတာတာ..ရင္ခုန္သံမွာ..
ပုဒ္မေတြနဲ႔….
ဒဏ္ရာအၿပည့္…ရခဲ့ၿပီ…..
ကိုေန၊ မိုးၾကယ္
(၁၀.၁၁.၂၀၀၇ မနက္ ၁း၁၅)
ရောင်နီတွေနဲ့ ဒို့အတူ
-
အဲဒီညခင်းလေးမှာ မန်းလေးကို သတိရ.. မြို့မငြိမ်းကို သတိရ.. တချိန်တည်းမှာ
နာမကျန်းရရှာတဲ့ ဘဝဘဝ တွေကို သတိရ... အဲဒါ လင်းလင်းနဲ့ ချစ်သုဝေတို့ရဲ့
ရောင်နီ ...
3 months ago
1 comment:
အဲဒါဘယ္ေန ့ ညတုန္းကလဲ...။ လင္းတဲ့ည ဆိုေတာ့ မီးလာလို ့ထင္တယ္...။ေနာ္..။
Post a Comment