ငါ့..အေတြးကိုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့…
ဗလာ…
ငါ့…ရင္ခြင္ကို ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့…
ဟင္းလင္းၿပင္နဲ ့ ကဗ်ာ…
ဟာတာတာ….
ညအထာကိုလြမ္းေနတုန္း….
အမုန္းနဲ႔ထုဆစ္ထားတဲ့အၿပံဳးကို…
တပ္မက္ေနမိတယ္….
အကယ္၍သာ…
ငါ..ေၾကြခဲ့ရင္…
အၾကင္နာဘယ္မွာလဲလို႔..
ဟစ္ေအာ္တမ္းတ…
လွစ္ဟၿပတဲ့…
မဲ့ၿပဳံး တစ္ခု ဆီမွာပဲ…
သဲသဲမဲမဲ..ခစားခ်င္ေနတယ္….
ဒါဟာ တကယ္လို႔…
အညိဳ ႔ ခံ၀ိညာဥ္ၿဖစ္ခဲ့ရင္….
ညွာတာတာ…အခြဲခံမယ့္..အသည္းအတြက္…
ရင္ကြဲလို႔ သာေနလိုက္မယ္…..
ကိုေန(၃၁.၀၈.၀၈) ည ၉.၄၅
ရောင်နီတွေနဲ့ ဒို့အတူ
-
အဲဒီညခင်းလေးမှာ မန်းလေးကို သတိရ.. မြို့မငြိမ်းကို သတိရ.. တချိန်တည်းမှာ
နာမကျန်းရရှာတဲ့ ဘဝဘဝ တွေကို သတိရ... အဲဒါ လင်းလင်းနဲ့ ချစ်သုဝေတို့ရဲ့
ရောင်နီ ...
3 months ago
No comments:
Post a Comment