YNP: လမ္းဆံုုး

Saturday, December 6, 2008

လမ္းဆံုုး

လမ္းကိုုျမင္တယ္..
ေတာင္ကိုုလည္းျမင္တယ္..
ေတာင္ၾကီးဖ၀ါးေအာက္ လည္းျမင္တယ္..
ေကြ႕ပတ္ေရွာင္ရွားသြားတဲ့ ..
ေျခေထာက္ေတြကိုုလည္း ျမင္တယ္။

လမ္းကိုုျမင္တယ္..
ပင္လယ္ကိုုလည္းျမင္တယ္..
လႈိင္းၾကီးေလွေအာက္ လည္းျမင္တယ္..
လက္မႈိင္နဲ႕သက္ျပင္းကိုုေရာခ်..
ေနာက္ျပန္လွမ္းသြားတဲ့ ေျခရာေတြကိုုလည္း ျမင္တယ္..

လမ္းကိုုျမင္တယ္..
လင္းျပာမႈိင္းေ၀ေနတဲ့ညကိုုလည္း
ငါျမင္တယ္..
ေခၚသံ ေအာ္သံေတြရဲ႕အဆံုုးမွာ
လမင္းဟာအစြမ္းကုုန္ထြန္းလင္းခဲ့တယ္..
မနက္ျဖန္အတြက္ေတာ့ ညဟာ
စုုန္းစုုန္းခ်ဳပ္ေနစဲ..

လမ္းကိုုျမင္တယ္..
တံခါးေတြကိုုလည္းျမင္တယ္..
လမ္းဆံုုးေနတာလည္းျမင္တယ္..
ငါ့ကိုုယ္ငါလည္း ျပန္ျမင္ခဲ့တယ္..

မိုုးၾကယ္

6 comments:

Moe Myint Tane said...: လွမ္းခဲ႔တဲ႔ ေျခကတစ္လွမ္းတည္း..
ဒါေပမယ္႔ ခရီးေတြကေတာ႔ဆက္လာတတ္တယ္..
ခရီးကလည္း တစ္ခုတည္း..
ခြဲထြက္တဲ႔ လမ္းေတြဘဲမ်ားလာတယ္..
တစ္ေန႔မွာ လမ္းဆံုးတံခါးကို ငါတို႔သြားဖြင္႔မယ္..
အဲဒီအခ်ိန္ ေခၚသံ ေအာ္သံေတြနဲ႔ ထြန္းလင္းတဲ႔လမင္း..
စုန္းစုန္းခ်ဳပ္သြားတဲ႔ည ဒါေတြအားလံုးငါတို႔ ထားခဲ႔ရမယ္..။

ခရီးဆံုးကို မေရာက္ခင္ ငါတို႔ဆက္ေလွ်ာက္ၾကမယ္ ကိုမိုးၾကယ္။

စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ

မိုးျမင္႔တိမ္; December 6, 2008 at 11:32 PM
အလင္းေစတမန္ said...: ကဗ်ာေလး ဖတ္သြားပါေၾကာင္း ကိုမိုးၾကယ္ေရ; December 7, 2008 at 2:04 AM
Welcome said...: ကဗ်ာေကာင္းေလးကို ခံစားသြားတယ္

http://winzaw-mdy.blogspot.com; December 8, 2008 at 11:31 AM
ေခါင္ေခါင္ said...: ကဗ်ာကို ဖတ္တယ္..
ခမ္းနားတဲ့ စကားလုံးေတြပဲျမင္တယ္; December 10, 2008 at 1:01 PM
ဇင္ေယာ္ said...: လမ္းဆံုးအတိုင္းလိုက္သြားေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ၿမင္မိပါရဲ့။ ေကြ႕ပတ္ေရွာင္ရွားသြားတဲ့ ေျခေထာက္ ေတြကိုု အၿပစ္မတင္ခ်င္ေပမယ့္ ေနာက္ျပန္လွမ္းသြားတဲ့ ေျခရာေတြေနာက္ကို လိုက္ေနမိတဲ့ ကိုယ့္ေၿခေထာက္ေတြကိုေတာ့ ရိုက္ခ်ိဳးလိုက္ခ်င္ေပရဲ့ဗ်ာ။; December 13, 2008 at 1:53 AM
Anonymous said...: လမ္းဆံုးကို ေရာက္တဲ့ အခါ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ျမင္တယ္ဆိုတာ သိပ္ေလးနက္တဲ့ သေဘာေဆာင္ေနတယ္လို႕ ျမင္မိ၊ ခံစားမိတယ္။ တရား႐ွာ ခႏၶာမွာေတြ႕ ဆိုတဲ့သေဘာေလး ေျပးျမင္မိတာ။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးပါပဲ ကိုမိုးၾကယ္ ...။

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္; December 15, 2008 at 12:01 PM