ႏွင္းခါးမိုုး

ကြ်န္ေတာ္ဘာလုုပ္ရမည္နည္း..ထိုုင္ရမလိုုထရမလိုုႏွင့္ဘာလုုပ္လိုု႕ဘာကိုုင္ရမွန္းမသိ။ကိုုေန႕ကိုုၾကည့္ေတာ့လည္းဆရာသမားကနားၾကပ္တပ္ျပီးသီခ်င္းနဲ့ျငိမ့္လိုု႕..ကြ်န္ေတာ္သာဘာလုုပ္လိုု႕လုုပ္ခ်င္ေနမွန္းမသိတာ..ရာသီဥတုုကလည္းကိုုယ့္ဖက္ပါေနတယ္ဆိုုေတာ့ကလုုပ္စရာဆိုုလိုု႕တစ္ခုုပဲရွိေတာ့သည္..ေရခဲေသတၱာကိုုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ေဂ်ာ္နီလမ္းေလွ်ာက္ကေခါင္းေမာ့ၾကည့္သည္..သူ႕ကိုုေတာ့ထိလိုု႕မျဖစ္..သူ႕နဲ႕ဆိုုရင္မနက္ထိေတာင္လမ္းတူတူေလွ်ာက္ရကိန္းျမင္သည္..ေဟာေတြ႕ျပီ..ဟိုုတေန႕ကလက္ေဆာင္ရထားတဲ့ေက်ာက္ဆူးတစ္ကဒ္..ႏွစ္းဗူးက်န္ေနေသးတယ္..ကဲလာခဲ့..ေက်ာက္ဆူးႏွစ္ဗူးကိုုပဲထိုုင္ျဖိဳေနလိုုက္သည္..ႏွစ္ဗူးကုုန္ေတာ့လူကရီေ၀ေ၀..သိတာကလား…ကိုုယ့္အေၾကာင္းကိုုယ္..စျပီဆိုုရင္ေတာ္ေတာ္နဲ႕ရပ္လိုု႕မရ..ေက်ာက္ဆူးျပတ္ေတာ့ေရွ႕ကိုုေဂ်ာ္နီနဲ႕သာလမ္းေလွ်ာက္ရေတာ့မေပါ့..ေတာ္ေသးတာကေဂ်ာ္နီကသံုုးပတ္စာေလာက္သာက်န္ေတာ့လိုု႕..လမ္းေလွ်ာ္လိုု႕သံုုးပတ္လည္းျပည့္ေရာ..လူလည္းေတာ္ေတာ္ေလးကိုုအေျခအေနေကာင္းေနျပီ…ကြမ္းေလးတစ္ယာေလာက္ျမံဳ႕ျပီးမက္ဆိုုတဲ့စာအုုပ္ေပၚလက္တင္ေတာ့..ကဗ်ာတစ္ပုုဒ္ကိုုဘယ္ဘက္ရင္အုုန္ကေနျပိဳ႕အန္ခ်လိုုက္တယ္..စကၤပူကခရစ္စမတ္ကိုုဒီလိုုပဲခပ္ညစ္ညစ္ေလးၾကိဳဆိုုမယ္ဗ်ာ..


ႏွင္းခါးမိုုး

၀ိုုင္ခ်ိဳတစ္ခြက္ကိုုယစ္မူး
ခါးသက္တဲ့ ဓါးခ်က္ေတြကိုုမွ ျမိန္ယွက္…
၀င္သက္ထြက္သက္ေတာင္ မကြဲတဲ့
အဲ့ဒီ အခန္းက်ဥ္းထဲမွာပဲ..
ငါ့ညေတြ စိတ္သုုန္း..

တရံုုးရံုုး တဂ်ဳန္းဂ်ဳန္းနဲ႕
ငါမျပိဳခင္ထဲက ညိဳခ်င္ေနတဲ့မိုုး..
အခုုေတာ့ သူ႕ရင္ဘတ္သူစုုတ္ျဖဲ..
သူ႕ဘာသူေသာက္ျမိဳခဲ့တာေတြ သြန္ခ်..
ငါ့ကမာၻေတာင္ ရႊဲရႊဲစိုုေပါ့..

အဲဒီလိုုနဲ႕
ငါဆီ စုုျပံဳတိုုး၀င္လာတဲ့ေဆာင္းကိုု..
ငါမေထြးပိုုက္ရေသးခင္..
…..
…………
……………….
ငါ့အိပ္မက္ေတြၾကိဳးပ်က္….
သံစဥ္ေတြလဲျပိဳက်..

တစ္ျပိဳက္ႏွစ္ျပိဳက္နဲ႕ပဲ..

ငါ့ကိုုယ္ငါေတာင္ ျပန္ခါးမိပါရဲ႕။

မိုးၾကယ္