Friday, January 2, 2009

တို႔ကမာၻ


ေဟာ..
ဒီ..စီးေၾကာင္းထဲ ျပန္ေရာက္သြားျပန္ျပီ....

နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္...
အစိုင္လိုက္ရြက္လႊင့္ေနၾကတဲ့...
တိမ္လႊာေတြ...

ကူးလိုက္ခတ္လိုက္နဲ႔...
ေၾကမြေနတဲ့
ေလညွာေတြ....

ေရေလးတေပါက္အတြက္နဲ႔
ရင္းႏွီးလိုက္ၾကရတာမ်ား..

တကယ့္ တေထာင့္တညပဲ....

ကိုေန(၂၀.၁၂.၂၀၀၈ ၁း၂၃)

5 comments:

Welcome said...

တင္သမွ်ကဗ်ာေတြဖတ္ျဖစ္တယ္
ကြန္မင့္မတတ္ေအာင္ (ျမင့္)ေနလုိ႔
ဖတ္, ဖတ္ၿပီး ျပန္ရတယ္။

http://winzaw-mdy.blogspot.com

Anonymous said...

ဒီကဗ်ာလည္းၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ
ကြန္႕မန္႕ေပးရတာအ၇မ္းခက္သဗ်...
ဒါ၃ ခါေျမာက္ေ၇းထားတာပါ..

Anonymous said...

ကဗ်ာေကာင္းေလး တစ္ပုဒ္ပါပဲဗ်ာ
ေတာ္ေတာ္ ေလးနက္ပါတယ္

Anonymous said...

တစ္ေထာင့္တစ္ညေတြက ႏိုးထလာတဲ့အခါ ကဗ်ာတစ္အုပ္ကို မေျခာက္လွန္႕လိုက္နဲ႕ ေမွာ္ဆရာတို႕ရယ္ ...

Kaung Kin Ko said...

ခံစားသြားတယ္ဗ်ိဳ ့။