Thursday, November 15, 2007

ကာရန္မဲ့

ရံုးထြက္ခြင့္ေပးပါ..
ဒီေလွာင္အိမ္ထဲက…
ငါ့၀ိညာဥ္….လြတ္ေၿမာက္ရာကို…

မြန္းၾကပ္ေနတဲ့
ေလညင္းႏြံထဲမွာ
အၿပီးတိုင္ၿမဳပ္ႏွံရေတာ့မွာလား…….
ငါ့ရဲ႔ဘ၀..

ေမွာင္ရိပ္ေတြထဲက
ေလွာင္ရီသံေတြ….ထၾကြလာၿပီး
လမင္းကိုမီးၿမိဳက္ၾက….
ဒီလိုည..

မလွမပနဲ႔ပဲ..အဆံုးသတ္ေနက်…
ငါ့..rhythm ေတြ..က်ိဳးပဲ့ကုန္ၿပီလား….

၀ါးတားတားနဲ႔…
သန္းေခါင္ယံမွာ
ေၾကာင္ေတာင္ကန္းလ်က္ပဲ..ႏိုးထၾက

ေဆာင္းမလာပဲနဲ႔..ႏွင္းေတြက်လို႔ေကာ
မင္းကေၾကကြဲအံုးမလို႔လား…

ငါ့ညေနကေတာ့…
စားေနၾကေၾကာင္ဖား…ဟုတ္မယ္မထင္ပါဖူး…..

ဒါနဲပဲ့…အိပ္မက္တခုကိုေခါက္သိမ္းထားလိုက္တယ္….
အေၿခအေနေပးမွပဲ…
ဆက္မက္ၾကတာေပါ့…

ဒါနဲ႔ပဲ..အေငြ႔ပ်ံၿပီးစ…ဆည္းဆာစက္လက္ဆီမွာ
အိပ္မက္တစအန္ခ်လိုက္မိတယ္….

“တိမ္မဲ့ေကာင္းကင္
အေရာင္မလြင့္ခင္မွာ….
မင္းနဲ႔ ခ်စ္ခြင့္ရခ်င္တယ္…..”

ကိုေန

2 comments:

Anonymous said...

ကိုေနအျမန္ဆံုး
ခ်စ္ခြင္႔ရပါေစရွင္

Kaung Kin Ko said...

မြန္းၾကပ္ေနတဲ့
ေလညင္းႏြံထဲမွာ
အၿပီးတိုင္ၿမဳပ္ႏွံရေတာ့မွာလား…….

ေမွာင္ရိပ္ေတြထဲက
ေလွာင္ရီသံေတြ….ထၾကြလာၿပီး
လမင္းကိုမီးၿမိဳက္ၾက….

တင္စားမွဳေတြ မိုက္တယ္ဗ်ာ၊ ၾကိဳက္တယ္ဗ်ိဳ ့။