အတိတ္ကိုလွမ္းၾကည့္လို႔
မၿမင္ႏိုင္ေအာင္
ၿမဴေတြဆိုင္းေနတယ္။
ေဆာင္း၀တ္ရံုၿခံဳလႊမ္းထားတဲ့
ပစၥဳပန္က
ငါ့ေဘးမွာအိပ္ေမာက်ေနဆဲ။
ႏွင္းဖံုးေနတဲ့
ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္လို
ေ၀၀ါးၿဖဴေလ်ာ္ေနတဲ့
အနာဂါတ္…..
ဟိုး….ေရွ႔မွာ
ငါ့ကိုေစာင့္လို႔ေနတယ္။
အဲ့ဒီဘက္ကမာၻမွာ
ေဆာင္းႏွင္းပြင့္ခ်ိန္
၀သန္ေဆြသလို
ငါ့ႏွလံုးသားခ်မ္းခိုက္တုန္လို႔
ခိုနားစရာရင္ခြင္တစ္ခုေတာ့
တမ္းတမိတယ္။
မိုးၾကယ္
ရောင်နီတွေနဲ့ ဒို့အတူ
-
အဲဒီညခင်းလေးမှာ မန်းလေးကို သတိရ.. မြို့မငြိမ်းကို သတိရ.. တချိန်တည်းမှာ
နာမကျန်းရရှာတဲ့ ဘဝဘဝ တွေကို သတိရ... အဲဒါ လင်းလင်းနဲ့ ချစ်သုဝေတို့ရဲ့
ရောင်နီ ...
3 months ago
No comments:
Post a Comment