မနက္လင္းေတာ့လဲ...
ႏိုးထခဲ့ရတယ္
ခါတိုင္းလိုပဲေပါ့..
ေန႔တေန႔ ကိုစားသံုးဖို႔...
တကယ္ေတာ့...
ငါက ေန႔ကိုစားသံုးတာလား..
ေန႔က ငါ့ ကိုစားသံုးသြားတာလား...
၀ါးတားတားပါပဲ….
တကယ္ေတာ့
ဒီေန႔အဖို႔ ငါဒီေၿမၾကီးေတြကို
ဘယ္လိုစနင္းရမလဲ...
အားနာလိုက္တာေနာ္
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္..
ေလာကၾကီးေရ
ငါ့ႏွလံုးသားက အေဟာင္းဆိုင္မဟုတ္ဖူးကြဲ႔..
တပတ္ရစ္..ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔..လာလာ မႏွဲ႔နဲ႔…
ေလာကၾကီးကမသိကိန္းေတြနဲ႔
ၿပည့္ေနသတဲ့...
“ငါ” …ဆိုတာကေကာ ..
မသိကိန္းတခုမ်ားလား...
ယဥ္ေက်းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့..
ေလာကမွာ…မ်က္ရည္ေတြေတာင္…
ၿပံဳးေရာင္သန္းေနရတယ္…..
ခက္လိုက္တာ..
တကယ္ေတာ့…
အေယာင္ေဆာင္ညေနခင္းမွာလဲ…
အၿပစ္မရွိပါဖူး….
သူကရင္ကြဲေနလို႔ပါ…
ၿပီးေတာ့
ခြင့္လႊတ္ေပးပါကြာ…
ငါကိုယ္တိုင္က…
အေယာင္ေဆာင္ တေစၧ တစ္ေကာင္ၿဖစ္ေနလို႔ပါ…..
ကိုေန (၂၈.၁၁.၂၀၀၇)
ဤပံုကိုနွိပ္၍ သရဲနီတို႕ေပ်ာ္စံရာသို႕ လည္ပတ္နိုင္သည္
3 days ago
1 comment:
To know urself very well is still mystery to everyone. We will never know who we really are and what we really want. But we're still die-trying to solve this mystery and that becomes, so called 'Life'.
Post a Comment