ညေနခင္းညိဳရီရီမွာ…
ေလေၿပေတြကလည္း..
ခါေတာ္မွီ သီေၿခြဖို႔ ၾကိဳးစား…
ေလာကၾကီးက
ကံၾကမၼာကိုခါးေစာင္းတင္ၿပီး..
လွခ်င္တိုင္းကို..လွေနပါလား….
ခရီးစရိတ္ေပးစရာမလိုတဲ့
ကူးတို႔ဆိပ္မွာေပါ့…
အၿပိဳင္အဆိုင္တန္းစီေနလိုက္ၾကတာ…
ညေနခင္းက..
ခဏေန..သူေၾကြရေတာ့မယ္တဲ့…
သူ႔ရင္မွာခိုေနတဲ့..၀တ္ရည္ေတြကို…
ကမန္းကတန္းနဲ႔..ခါခ်…
ေဆာင္းၿပဳစား ခံလိုက္ရတဲ့..
ညေနက..သူ႔ရင္ေတြမွာ
ႏွင္းေငြ႔ေတြ လာလာရိွဳက္လို႔တဲ့ေလ….
လမင္း..အာရံုဦးမွာ..တိုင္တည္ၿပီးငိုေနေလရဲ႔
ကိုေန (၉.၁၂.၂၀၀၇)
ဤပံုကိုနွိပ္၍ သရဲနီတို႕ေပ်ာ္စံရာသို႕ လည္ပတ္နိုင္သည္
4 months ago
1 comment:
ညေနခင္းက...
ခဏေန...သူေၾကြရေတာ့မယ္တဲ့...
သူ ့ရင္မွာစိုေနတဲ့..ဝတ္ရည္ေတြကို
ကမန္းကတန္းနဲ ့...ခါခ်...
ေကာင္းလိုက္တဲ့ အဖြဲ ့ဗ်။ ဒီညေန က်ရင္ ကဗ်ာကို ထပ္ျပီးခံစားၾကည့္ဦးမယ္။
Post a Comment