မိုးေတြေႂကြေနသတဲ့ေလ…
တေယာက္ထဲပဲ ခ်စ္သူ….
ေနေတြေလာင္ေနသတဲ့ေလ…
တေယာက္ထဲပဲ ခ်စ္သူ….
တိမ္ေတြဆီေရာက္တံုးက…
အငွါးခ်ခဲ့တဲ့…ငါ့၀ိညာဥ္ ၿပန္ေရာက္ၿပီလား…မသိ…
ညေနဆီမွာ…ငါ မ်က္ရည္မပါပဲ….
ငိုငို ေနရတာ ၾကာၿပီ….
ေကာင္းကင္ၾကီးေတာင္…
ေပါက္ေနသတဲ့ေလ…
သူတို႔…ၿပဳစားလိုက္တာ…..
ဒါေပမယ့္…
ငါ့ ႏွလံုးသားကေတာ့….
ႏွင္းဆီ ၿပဳစားခံရလို႔ေပါက္သြားတာ…ထင္ပါ့…
ႏွင္းဆီနီနီ…ရင္တြင္းဆီမွာ…
တသက္တာမဟုတ္ေတာင္….
မ်က္ေတာင္ တစ္ခတ္….
ေမွးစက္ခြင့္ ရရင္…
သက္ရင္ ေႂကြေတာင္
ေက်နပ္တယ္….
ကိုေန(၁၀.၀၁.၂၀၀၈)
ရောင်နီတွေနဲ့ ဒို့အတူ
-
အဲဒီညခင်းလေးမှာ မန်းလေးကို သတိရ.. မြို့မငြိမ်းကို သတိရ.. တချိန်တည်းမှာ
နာမကျန်းရရှာတဲ့ ဘဝဘဝ တွေကို သတိရ... အဲဒါ လင်းလင်းနဲ့ ချစ်သုဝေတို့ရဲ့
ရောင်နီ ...
3 months ago
No comments:
Post a Comment