အဓိပၺါယ္ကင္းတဲ့ ည

မြန္းၾကပ္တယ္။ အဲဒါေတြကအခုုမွမဟုုတ္ဘူး ကမာၻဦးကထဲက….
အနက္ေရာင္ေတြကိုု အင္တိုုက္အားတိုုက္က်ဳပ္မုုန္းတီးပစ္လိုုက္ခ်င္တာၾကာျပီ။
မဟူရာေရာင္ဆိုုတာကိုုက်ဳပ္တပ္အပ္ေသျခာသိလိုုက္တယ္။ အနက္ေရာင္
ျခည္တစ္စလိုုပဲ ခမ္မ်ဥ္းမ်ဥ္းနဲ႕ ၊ ငွက္ဆိုုးေတြေပ်ာ္စံရာအသူုုရကယ္ဘံုုေပါ့။
ၾကည့္စမ္းဗ်ာ ဒုုစရိုုက္ေတြၾကဴးလြန္ရာတစ္စျပင္ေတာင္ က်ဳပ္ရင္မွာခိုုဖြဲ႕
အိမ္သီေနျပီ။နက္ၾကဳတ္ၾကဳတ္ပင့္ကူတစ္ေကာင္ အနက္ေရာင္ကြန္ယက္ေတြနဲ႕
က်ဳပ္ကိုု ရစ္ပတ္ျခည္ေႏွာင္ထားလုိက္ပံုုမ်ား၊ ဟိုုးအေ၀းက ခပ္ပ်ပ် အလင္း
အဆိုုင္ အခဲတစ္ခ်ိဳ႕ကိုုေတာ့ငတ္မြတ္မိပါရဲ႕။ ရင္ခုုန္သံေတြ၊ အသက္ရႈသံေတြ
ြျပင္းတယ္ က်ဳပ္အတြက္ျမင္ကြင္းေတြကေမွာင္မိုုက္လွတယ္။ က်ဳပ္အတြက္
ေတးသံဆိုုတာ ၀ံပုုေလြေတြရဲ႕ ခပ္ေျမ႕ေျမ႕အူသံတစ္ခ်ိဳ႕တစ္ေလေပါ့။ တစ္ခါ
တစ္ေလ ေခါင္းေလာင္းသံတစ္ခ်ိဳ႕ ၾကားရတယ္။ ေခါင္းေလာင္းသံလိုု႕ထင္ရ
တာပဲေလ။ က်ဳပ္သိလိုုက္တယ္၊ က်ဳပ္ဒီအေမွာင္၀တ္ရံုုကိုုဘယ္လိုုအားနဲ႕မွခြာခ်
လိုု႔မရေတာ့၊ အဲဒါေတြကအခုုမွမဟုုတ္ဘူး ကမာၻဦးကထဲက..
က်ဳပ္ကိုုယ္တိုုင္ကလည္း ခမ္ႏြမ္းႏြမ္းႏံုုခ်ာခ်ာညတစ္ညေပါ့။

မိုုးၾကယ္