အခင္းအက်င္းမေကာင္းတဲ့
ၿပဇာတ္တပုဒ္လား…
ညခင္းမသာတဲ့
ဘ၀မွာ..
လမသာလဲ…
ကိစၥေတာ့မရွိပါဖူး….
ငါ့ ၾကယ္ေတြ
ငါ ထြန္းညိဳၿပီး
ငါ့ ညကို
ငါ ဘာသာငါ ထြင္းထုပစ္မယ္…
ရင္ကြဲစရာမလိုပါဖူး….
ေခြးဆိုးေတြေဟာင္တိုင္းသာ အိပ္ပ်က္မယ္ဆိုရင္…
ညေနေတြေတာင္ညိဳေနစရာလိုမွာမဟုတ္ဖူး….
ေကာင္းကင္မရွိလဲ
ၿဖစ္ပါတယ္….
ၾကယ္ေတြကို ငါ့၀တ္ရုံထဲ
ထည္႔ထားလိုက္မွာေပါ့….
ငါ့၀ိညာဥ္ ရွင္သန္သေရြ႔ေတာ့….
ငါ့ ေနမင္းကို
ငါ့မွာ ရွိသမွ်အားနဲ႔….ထြန္းညိဳထားလို႔ၿဖစ္ပါတယ္။
ကိုေန(၀၂.၀၁.၂၀၀၈)
ရောင်နီတွေနဲ့ ဒို့အတူ
-
အဲဒီညခင်းလေးမှာ မန်းလေးကို သတိရ.. မြို့မငြိမ်းကို သတိရ.. တချိန်တည်းမှာ
နာမကျန်းရရှာတဲ့ ဘဝဘဝ တွေကို သတိရ... အဲဒါ လင်းလင်းနဲ့ ချစ်သုဝေတို့ရဲ့
ရောင်နီ ...
3 months ago
2 comments:
ေကာင္းကင္မရွိလဲ
ျဖစ္ပါတယ္...........
ၾကယ္ေတြကို ငါ႔၀တ္ရံုထဲ
ထည္႔ထားလိုက္မွာေပါ႔...........
ၾကယ္ေတြသာ
ငါ႔၀တ္ရံုထဲမွာ
ေပ်ာ္ေမြ႔မယ္ဆိုရင္ေပါ႔
အတင္းအက်ပ္ေတာ႔
မဟုတ္ဘူး
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ :-)
Post a Comment